Historia Ochotniczej Straży Pożarnej w Sulejówku.
W 1917 roku wybudowano w Cechówce „Stację Kolejową w Miłośnie” wraz z bocznicami, rampą i wieżą ciśnień. Stacja nazwę Miłosna dostała od największej pobliskiej miejscowości – Starej Miłosny. Carski generał Łopatin zaczął parcelacje i wyprzedaż gruntów wokół dworca, w celu utworzenia osady dla kolejarzy, tramwajarzy i pracowników gazowni warszawskiej. Od roku 1920 w niewielkiej osadzie w znacznym tempie zaczęło przybywać nowych domów. Co roku przybywało około 50 rodzin. W 1924r. liczba mieszkańców przekroczyła 1200 osób. Wtedy zdecydowano się na budowę szkoły podstawowej 7-klasowej, której nadano imię Marszałka Józefa Piłsudskiego.
Wraz z rozrastaniem się osady wzrastało zagrożenie pożarowe. Wówczas to powstała idea zorganizowania Straży Ogniowej Ochotniczej. Z inicjatywy Towarzystwa Przyjaciół Cechówki 11 stycznia 1925 roku o godzinie 16.00 zwołano zebranie mieszkańców w składzie opałowym Pana Stefana Ostrzyckiego. W skład grupy inicjatywnej weszli ludzie, którzy doskonale rozumieli konieczność wszechstronnego wykorzystania społecznego zaangażowania najbardziej aktywnego zespołu mieszkańców tego rejony. Byli to: Józef Grzybowski, Wincenty Trojanowski, Jan Okuniewicz, Adam Pachucki, Aleksander Urbański, Mieczysław Studziński, Eustachy Kudrzycki, Stefan Ostrzycki, Antoni Makarewicz, Roman Roliński, Wincenty Witkowski, Stanisław Piotrowski. Na zebraniu powołano Zarząd Straży Ogniowej Ochotniczej w Cechówce. Oddział ten nie miał żadnego pomieszczenia do zbiórek i organizowania szkoleń. Jako tymczasowe lokum została zaadoptowana drewniana szopa mieszcząca się przy ulicy Głowackiego. Aby rozpocząć działalność trzeba było zebrać środki finansowe. Zaczęto zbierać składki od członków Straży a także od mieszkańców osady, którzy deklarowali regularne wpłacanie składek. Na dochód składały się również środki pozyskiwane z organizowanych zabaw tanecznych i loterii fantowych. Trzeba przyznać że ofiarność społeczeństwa w tamtych czasach była ogromna.
Na przełomie 1925 i 1926 roku wraz ze sportowo-artystycznym kołem młodzieżowym „Miłośnianka” została zorganizowana wielka zabawa karnawałowa w budynku na tzw. „starym bazarze”, która przyniosła poważny dochód. Zebrane w ten sposób pieniądze pozwoliły na zakup na raty placu o powierzchni 2900m2 a także materiałów budowlanych na nową remizę. Był już rok 1926, a u zbiegu ulic Tetmajera, Głowackiego i Królowej Jadwigi (dzisiejsza Kopernika) wzniesiono drewniany budynek Straży Ogniowej, a po kilku miesiącach wzniesiono również wspinalnię i zakupiono pierwszy sprzęt strażacki.
20 czerwca 1926r. dokonano uroczystego Chrztu sikawki i dwóch beczkowozów nadając im imiona „Zwycięzca”, „Zbawienny” i „Niezawodny”. Dokonał go ks. Feliks Wasilewski – proboszcz parafii w Okuniewie, a ojcem chrzestnym był delegowany przez Marszałka Piłsudskiego płk. Maciesza.
Dwa lata później, korzystając z ofiarności społeczeństwa oraz przy znacznym zaangażowaniu Prezesa OSP Wincentego Trojanowskiego, który ofiarował formy, strażacy zaczęli własnym wysiłkiem robić pustaki cementowe. Wykonano około 1000szt., z których obok istniejącej remizy wybudowano dużą salę widowiskową ze sceną. Wkrótce całość została obmurowana i 20 października 1929r. miał miejsce akt poświęcenia remizy Ochotniczej Straży Pożarnej w Cechówce. Chrztu remizy dokonał tak samo jak chrztu sikawek ks. Wasilewski, który równocześnie został kapelanem tutejsze straży. Warto zaznaczyć że była to wtedy największa remiza OSP w powiecie Warszawskim.
W nowym budynku uruchomione zostało kino. Organizowane w tym czasie imprezy kulturalne i zabawy przynosiły dochód umożliwiający zakupienie sprzętu gaśniczego i umundurowania. Wyposażenie wówczas stanowiło poza wymienionymi beczkowozami (po 200 litrów każdy) i sikawką: 60m. węża tłocznego, wóz rekwizytowy i ciężka drabina Szczerbowskiego (była to nagroda za 1 miejsce w konkursie w Warszawie).
Pierwszy oddział OSP w Cechówce liczył 26 ludzi, a komendantem był Stefan Ostrzycki, zastępca komendanta – p. Walewski, adiutant – Mieczysław Studziński, sekcyjni: Aleksander Kazimierczuk, Eustachy Kudrzycki oraz Józef Grzybowski. Wincenty Trojanowski był pierwszym prezesem i pełnił swoją funkcję przez 10 lat (do roku 1935r.). Ponadto w skład pierwszego zarządu wchodzili: v-ce prezes – Wincenty Witkowski, sekretarz – Aleksander Urbański, skarbnik – Jan Okuniewicz oraz gospodarze: Roman Roliński i Piotrowski. Do komisji rewizyjnej należeli: Pachucki, Kudrzycki i Piotrowski (z Nowej Żurawki).
Pierwsza akcja gaśnicza Straży Ogniowej w Cechówce miała miejsce jesienią 1925r., kiedy to wybuchł pożar w piekarni p. Dębusa.
Na szczególne podkreślenie w przedwojennej działalności OSP zasługuje fakt utworzenia w 1929r. orkiestry dętej. Pierwszym i zarazem ostatnim jej kapelmistrzem był p. Stanisław Drążek, pełen samozaparcia i poświęcenia. Stworzył 40 osobową orkiestrę złożoną z samej młodzieży. Orkiestra ta oddawała nieocenione usługi przy organizacji imprez kulturalnych i uroczystości na terenie Cechówki przynosząc spore dochody.
Straż bardzo szybko się rozwijała i przyciągała do swych szeregów coraz więcej członków czynnych i popierających. Oprócz swojej podstawowej działalności stała się także centrum kulturalno – oświatowym, miejscem spotkań jej mieszkańców. Do 1934r. poważny problem dla jednostki stanowił transport wody i sprzętu strażackiego na miejsce pożaru. Na sygnał alarmowy strażacy biegli do remizy lub bezpośrednio do miejsca pożaru z bekasami i tyfonami czyniąc przy tym atmosferę grozy. Posiadany sprzęt strażacki ładowano na przygodnie zatrzymane furmanki, a sami biegli nawet po kilka kilometrów do pożaru. W 1934r. problem został zażegnany. Z miejscowych furmanów utworzony został oddział konny. W momencie alarmu wyprzęgali oni swoje konie i spieszyli do straży wprzęgając je do beczkowozów i wozu rekwizytowego.
W 1935r. Straż Ogniowa w Cechówce święciła jubileusz 10-lecia swojego istnienia. Wybrano nowy zarząd: prezesem został Juliusz Rutkowski, naczelnikiem – Michał Wesołowski, adiutantem – Ludwik Skórniewski, który równocześnie był dowódcą sekcji.
W 1937r. podjęto inicjatywę społeczną ufundowania sztandaru dla jednostki i już w dniu 17 lipca 1938r. dokonano aktu nadania i poświecenia sztandaru. Sztandar ten jest najstarszym w naszym mieście sztandarem, który jest obecnie przechowywany w pamiątkowym miejscu w remizie OSP.
Losy strażaków i jej jednostki wiodły się wspaniale, jednak do momentu rozpoczęcia wojny. 15 września 1939r. p. Wanda Kazimierska zastrzeliła dowódcę Wermachtu. W odwecie Niemcy podpalili 21 domów mieszkalnych i wymordowali kilkadziesiąt osób, mszcząc się w ten sposób na mieszkańcach Cechówki. Okupant nie oszczędził również obiektów Ochotniczej Straży Pożarnej niszcząc ją doszczętnie wraz z dobytkiem tak skrzętnie i z wielkim trudem gromadzonym przez wszystkie lata swojej działalności. Ogień strawił również całe wyposażenie orkiestry.
Liczne sabotaże i dywersje na naszych terenach dokonywane przez zbrojny ruch oporu antyhitlerowskiego wymusiła na okupancie reaktywowanie działalności straży pożarnej, jednak pod przykrywką działalności strażackiej odbywały się ćwiczenia i szkolenia członków ruchu oporu. Straż liczyła wówczas około 100 członków. W okresie okupacji nie było zarządu, wyłącznie funkcja komendanta, którym był Juliusz Rutkowski, jego zastępcą był Karol Zakrzewski a adiutantem Ludwik Skórniewski. Siedzibą OSP był parterowy, drewniany domek należący do organizacji „Strzelca”, który znajdował się w miejscu obecnej remizy. Władze okupacyjne wydawały strażakom na podstawie legitymacji strażackich tzw. „auswaise”.
Działalność młodzieży w szeregach OSP uchroniła wielu młodych ludzi przed wywozem na roboty przymusowe do Niemiec lub obozów koncentracyjnych.
Podczas wojny sztandar OSP przechowywany był w domu Państwa Tomczyków a następnie został ukryty w krypcie za ołtarzem w Kościele w Miłośnie.
Na koniec 1945 roku grupa mieszkańców Cechówki postanowiła reaktywować OSP w Cechówce.
W 1946 roku został powołany nowy zarząd na którego czele staną Prezes Piotr Komarkiewicz , Naczelnikiem Michał Wesołowski, Zastępcą Naczelnika Ludwik Skórniewski , Gospodarzem Mieczysław Brzozowski, Skarbnikiem i Sekretarzem Roman Mielczewski.
10 czerwca 1946 roku wmurowany został kamień węgielny pod budowę nowej remizy OSP w miejscu w którym istnieje do dnia dzisiejszego. Materiały na budowę pochodziły ze starej remizy, która mieściła się przy ulicy Głowackiego.
Ze zgromadzonych funduszy w 1947 roku zakupiono samochód ciężarowy „Praga” i adoptowano go na samochód pożarniczy. Dobudowano 2 garaże, świetlicę, kancelarię i dyżurkę dla kierowcy oraz zakupiono działkę przyległą do ulicy Wyspiańskiego. W takim stanie remiza pozostała do 1976 roku.
W 1964 roku straż posiadała samochód gaśniczy „Star 20″z cysterną, dwie motopompy M8/8 i jedną M-200 oraz kilka drabin i 600m węży tłocznych. Na 40-lecie istnienia OSP zakupiono również nowy sztandar zgodny z ówczesnymi wymogami ustrojowymi .
Strażacy w latach powojennych uczestniczyli w życiu parafii co nie podobało się władzy. Wielokrotnie byli szantażowani, a podczas świąt Wielkanocnych zabierano im mundury, aby uniemożliwić uroczyste uczestniczenie w Mszy Rezurekcyjnej.
Od roku 1973 prężnie działała żeńska i męska Młodzieżowa Drużyna Pożarnicza.
6 czerwca 1976 roku świętowano 50-lecie OSP. Jednostka liczyła wówczas 60 osób w tym 21 to członkowie żeńskiej i męskiej Młodzieżowej Drużyny Pożarniczej. Posiadała również samochód pożarniczy „Jelcz 315” który pozyskała od Zawodowej Straży Pożarnej w Otwocku. Również w 1976 roku diametralnie zmienił się zarząd OSP. Prezesem został Zygmunt Izdebski, Naczelnikiem Ludwik Skórniewski a Zastępcą Edward Tomczyk. Powołano społeczny komitet rozbudowy remizy.
W czasie rozbudowy, która zakończyła się w 1982 roku swoją siedzibę w remizie oprócz kina „Grażyna” miała również Szkoła Podstawowa nr 3, a od roku 1985do 1992 ośrodek zdrowia którego budynek uległ spaleniu.
16 grudnia 1985 roku powołano zarząd miejski z siedzibą w Ochotniczej Straży Pożarnej w Sulejówku-Miłośnie w którego skład wchodziły jednostki OSP: Sulejówek-Miłosna, Wesoła oraz Stara Miłosna. Prezesem Zarządu Miejskiego został Zygmunt Gocławski (OSP Wesoła), V-ce Prezes Zygmunt Izdebski (OSP Sulejówek-Miłosna),V-ce Prezes Zygmunt Wieczorek (OSP Stara Miłosna), Sekretarzem Józef Barański (OSP Sulejówek-Miłosna), Skarbnik Janusz Mackiewicz(OSP Wesoła), Członkami :Roman Jemiołowski i Zbigniew Makos (OSP Wesoła), Gabriel Grabicki i Kazimierz Saksa ( OSP Stara Miłosna), Teresa Kmut która była odpowiedzialna za kronikę i propagandę i Franciszka Wysockiego(OSP Sulejówek-Miłosna). W Komisji Rewizyjnej Zarządu Miejskiego znaleźli się zaś: Przewodniczący Ryszard Ryszkus (OSP Sulejówek-Miłosna), Członkowie Antoni Dunajewski i Tadeusz Popławski z OSP Wesoła.
W roku 1986 świętowano 60-lecie istnienia OSP. Od dłuższego czasu jubileusz świętowany jest z rocznym opóźnieniem. Można powiedzieć że stało się to już „tradycją”.
18 października 1986r. Ochotnicza Straż Pożarna w Sulejówku-Miłosnie została odznaczona tytułem „Zasłużony dla Miasta Sulejówek”.
1990 rok był ciężkim rokiem pod względem współpracy z Urzędem Miasta. Urząd nie dotował jednostki OSP pomimo tego iż było to jego obowiązkiem wynikającym z ustawy.
Zmiana nadeszła w 1993 roku po wyborze nowych władz, nowi burmistrzowie coraz lepiej rozumieli znaczenie działalności OSP w mieście. W tych latach Prezesem OSP był Daniel Barański a Naczelnikiem Józef Barański.
Zakupiono 2 samochody – do działań gaśniczych w lesie „Star 266”; oraz do ratownictwa technicznego marki Polonez.
14 kwietnia 1995 roku jednostka OSP w Sulejówku-Miłosnej została włączona do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego. Zakupiono również samochód pożarniczy „Star 244”
Podczas zebrania sprawozdawczo-wyborczego w 1997 roku Prezesem wybrany został Henryk Zając, pułkownik Wojska Polskiego, były burmistrz Sulejówka oraz założyciel klubu Honorowych Dawców Krwi przy Ordynariacie Polowym Wojska Polskiego. To z inicjatywy prezesa w 1999 roku została powołana orkiestra, której kapelmistrzem został mjr. Edward Myśliwczyk. Działania Henryka Zająca przyczyniły się do czynnego włączenia się strażaków z OSP Sulejówek-Miłosna w akcję HDK.
25 lutego 2001 roku został wybrany nowy zarząd w którego skład wchodzili: Prezes Henryk Zając, V-ce Prezes Edward Myśliwczyk, Naczelnik Marek Pietrzyk, Z-ca Naczelnika Paweł Karbowniczek, Skarbnik Maria Milewska, Gospodarz Stanisław Buczek, Członek Edward Tomczyk, Kronikarz Jolanta Kołnierzak. Komisja Rewizyjna: Przewodniczący Ryszard Ryszkus, Członkowie Maria Rutkowska i Marek Szuba.
Orkiestra „AKORD” OSP Sulejówek wraz z grupa towarzyszących jej tamburmajorek rozwijała się bardzo prężnie oraz brała udział w licznych konkursach i festiwalach zdobywając miejsca na podium.
Zarząd podpisał umowę na zabezpieczenie p.poż stadionu piłkarskiego Legii Warszawa co znacznie wspomogło sytuację finansową OSP.
2 września 2006 roku obchodzono 80-lecie OSP. Odznaczeni zostali wyróżniający się strażacy oraz członkowie orkiestry w tym kapelmistrz i instruktor Marek Nowicki.
Jesienią 2008 roku straż wzbogaciła się o samochód marki VW Transporter T4 do ratownictwa technicznego przekazanego z Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Mińsku Mazowieckim.
28 sierpnia 2009 roku dzięki dofinansowań Urzędu Miasta, Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki ,Oddziału Wojewódzkiego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP oraz Samorządu Województwa Mazowieckiego zakupiono fabrycznie nowy samochód pożarniczy marki „SCANIA P340”. 20 września podczas obchodów 10-lecia orkiestry „AKORD” OSP Sulejówek dokonano poświęcenia samochodów SCANIA i VW T4.
Wiosną 2010 roku Polskę nawiedziły liczne powodzie, strażacy brali udział w akcjach na terenie miasta i powiatu, ale również w Dobrzykowie k/Płocka. Jednostka od wielu lat zajmuje w statystykach 1 miejsce pod względem wyjazdów w powiecie i kraju. Za duże zaangażowanie w akcje ratowniczo-gaśnicze w sejmie RP jednostka otrzymała podziękowania od Poselskiego Zespołu Strażaków i Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej gen. bryg. Wiesława Leśniakiewicza.
2011 rok przyniósł kolejne zmiany w zarządzie, prezesem został Mariusz Lorent, V-ce prezesem Józef Barański, V-ce Prezes Naczelnik Sylwester Szuba, Z-ca Naczelnika Tomasz Rogalski, Skarbnik Maria Milewska, Sekretarz Anna Karbowniczek, Gospodarz Stanisław Buczek, Członkowie Mariusz Szuba i Jakub Muszel. Komisja Rewizyjna: Przewodniczący Ryszard Ryszkus , Z-ca Przewodniczącego Marek Szuba, Sekretarz Marek Siporski, Członkowie Robert Buczek i Stanisław Budek.
Powodzie w 2010 roku skłoniły władze miasta w 2012 roku do zakupu pompy powodziowej o dużej wydajności. Strażacy OSP Sulejówek chętnie biorą udział w uroczystościach kościelnych, państwowych, pokazach dla dzieci i mieszkańców, konkursach, ćwiczeniach oraz zawodach sportowo-pożarniczych.
W 2013 roku dzięki funduszom europejskim został przeprowadzony projekt „Strażak OSP w Sulejówku wykwalifikowanym kierowcą” dzięki czemu swoje kwalifikacje mogli podnieść strażacy OSP. Podjęto również decyzję o reaktywowaniu Młodzieżowej Drużyny Pożarniczej, której opiekunami zostali Mariusz Szuba i Jakub Muszel.
Jesienią 2015 roku straż zakupiła kolejne dwa samochody – Opel Astra II, który zastąpił starszy model oraz fabrycznie nowy MAN TGM 13.290, który zastąpił wysłużonego już Stara 244.
5 marca 2016 roku podczas zebrania sprawozdawczo-wyborczego dokonano zmian w zarządzie. Prezesem został Sylwester Szuba, V-ce Prezesem Józef Barański, V-ce Prezes Naczelnik Grzegorz Ostrowski, Z-ca Naczelnika Mariusz Szuba, Sekretarz/kronikarz Agnieszka Tkacz, Skarbnik Maria Milewska, Gospodarz Dorota Nowosielska, Członkowie Anna Rosa oraz Jakub Muszel. Komisja Rewizyjna : Przewodniczący Ryszard Ryszkus , Sekretarz Paweł Tkacz, Członek Stanisław Budek.
W maju 2016 roku pozyskano od SPZOZ w Sulejówku ambulans marki VW Crafter.
28 maja 2016 roku odbyło się 90-lecie OSP podczas którego oprócz odznaczeń strażaków , Medalem Honorowym im Bolesława Chomicza oraz Medalem Kapituły Suwerennego Orderu Świętego Maksymiliana Marii Kolbego odznaczona została również Ochotnicza Straż Pożarna w Sulejówku. Poświęcone zostały również samochody MAN i Opel. Jesienią 2016 roku w organizowanych w Stojadłach „VI Powiatowych Zawodach MDP ” Młodzieżowa Drużyna Pożarnicza w Sulejówku zajęła 1 miejsce.
Obecnie również dzięki dotacji z Unii Europejskiej prowadzona będzie termomodernizacja i remizy .